Εφαρμογή της Χρωματογραφίας Ιόντων στη Βιομηχανία Φυτοφαρμάκων

Τα επιφανειακά νερά είναι γενικά σχετικά καθαρά.Μετά από 30 λεπτά φυσικής κατακρήμνισης, λαμβάνοντας το μη κατακρημνισμένο τμήμα του ανώτερου στρώματος για ανάλυση.Εάν υπάρχουν πολλές αιωρούμενες ουσίες στο δείγμα νερού ή το χρώμα είναι πιο σκούρο, προεπεξεργαστείτε το με φυγοκέντρηση, διήθηση ή απόσταξη με ατμό.Χρησιμοποιώντας χρωματογράφο ιόντων CIC-D120, στήλη ανιόντων SH-AC-3, εκλούτη 3,6 mM Na2CO3 + 4,5 mM NaHC03 και μέθοδο διπολικής αγωγιμότητας παλμού, κάτω από τις συνιστώμενες χρωματογραφικές συνθήκες, το χρωματογράφημα έχει ως εξής. Τα φυτοφάρμακα αναφέρονται σε μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σκοτώνουν έντομα, στειρώνουν και σκοτώνουν επιβλαβή ζώα (ή ζιζάνια) προκειμένου να διασφαλιστεί και να προωθηθεί η ανάπτυξη των φυτών και των καλλιεργειών στη γεωργική παραγωγή, ειδικά εκείνων που χρησιμοποιούνται στη γεωργία για την πρόληψη και τον έλεγχο ασθενειών και παρασίτων εντόμων και τη ρύθμιση της ανάπτυξης των φυτών και των ζιζανίων.Χρησιμοποιείται ευρέως στη γεωργία, τη δασοκομία και την κτηνοτροφία, την περιβαλλοντική και οικιακή υγιεινή, τον έλεγχο παρασίτων και την πρόληψη επιδημιών, την πρόληψη της μούχλας και του σκόρου βιομηχανικών προϊόντων κ.λπ. Υπάρχουν πολλά είδη φυτοφαρμάκων, τα οποία μπορούν να χωριστούν σε εντομοκτόνα, ακαρεοκτόνα, τρωκτικοκτόνα, νηματοκτόνα, μαλακιοκτόνα, μυκητοκτόνα, ζιζανιοκτόνα, ρυθμιστές ανάπτυξης φυτών κ.λπ.Ανάλογα με την πηγή των πρώτων υλών, μπορεί να χωριστεί σε ορυκτά φυτοφάρμακα (ανόργανα φυτοφάρμακα), βιολογικά φυτοφάρμακα (ΦΥΣΙΚΑ οργανικά, μικροοργανισμοί, αντιβιοτικά κ.λπ.) και χημικά συνθετικά φυτοφάρμακα.Σύμφωνα με τη χημική τους δομή, περιλαμβάνουν κυρίως οργανικό άζωτο, οργανοφωσφόρο, οργανικό άζωτο, οργανικό θείο, καρβαμιδικό, πυρεθροειδές, αμιδικές ενώσεις, αιθερικές ενώσεις, φαινολικές ενώσεις, φαινοξυκαρβοξυλικά οξέα, αμιδίνες, τριαζόλες, ετερόκυκλους, βενζοϊκά οξέα είναι οργανικά συνθετικά κ.λπ. Φυτοφάρμακα.Τα περισσότερα φυτοφάρμακα έχουν πολύπλοκες δομές και διάφορες ποικιλίες.Αν και τα περισσότερα από αυτά μπορούν να αναλυθούν με HPLC ή GC, η χρωματογραφία ιόντων είναι καλύτερη επιλογή για ορισμένες ενώσεις που δεν έχουν οπτική απορρόφηση και μπορούν να ιονιστούν.Η χρωματογραφία ιόντων αρχικά χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την ανάλυση ανόργανων ανιόντων και ανιόντων.